donderdag 23 oktober 2014

Een kinderdroom uitgekomen

Als zusjes van 4 en 6 mochten we alleen buiten spelen als we niet verder gingen dan het Indianenpleintje. Het steegje uit en dan een stukje verder de straat in. Op een dag kwamen er twee andere zusjes aan, Esther en Anita, van 3 en 5 jaar. Anita vroeg: 'houden jullie ook van Jezus?'  'Ja', was ons antwoord. En dat was het begin van een onafscheidelijke kindervriendschap, zowel tussen Anita en Anneke als tussen Esther en mij. Toen we een jaar of 7, 8 waren, wilden Esther en ik later graag samen de zending in. Zij als verpleegkundige, en ik in een arm land in een kindertehuis.
Als tieners zijn we elkaar wat uit het oog verloren, wij verhuisden naar een ander deel van Alkmaar en beiden kregen we een andere vriendengroep. Maar als twintigers vonden we elkaar weer. Op een keer toen we samen door het bos liepen, vroeg ik Esther wat ze ging doen in de zomervakantie. Zij vertelde dat ze met een klein groepje, deels vanuit onze kerk, naar Roemenie ging. Voor mij was er een weten in mijn hart: 'daar moet ik ook zijn'.  Zo begon mijn roeping voor Roemenie. Esther is daarna terecht gekomen in Nieuw-Zeeland, waar ze als zendelinge medische teams organiseerde in de Pacific. De laatste twee jaar woont ze, met haar kersverse man, in Engeland.


En begin deze maand was het dan zover, toch nog samen de zending in! Esther kwam samen met haar moeder Hermien; Jack, een opticien uit onze gemeente, en Rosanne, een vrijwilligster die eerder bij ons geweest is, om een week lang met ons en een aantal Roemeense vrijwilligers (waaronder ook een Roemeense opticien) consulten en gratis brillen te verstrekken.
De voorbereidingen liepen niet op rolletjes, regelmatig werd het geloof van Jeroen en mij op de proef gesteld of het toch echt wel zou gaan lukken. Esther twijfelde daar geen moment aan...Maar de laatste twee maanden opende God van allerlei deuren en konden we zien dat het echt zijn wil was!

Heerlijk om zo een week lang tussen vrienden te zijn. Naast het Nederlandse team, kwamen er ook nog twee goede vrienden van ons uit Timisoara en twee meiden uit de omgeving met wie we eerder gewerkt hebben. Verfrissend om met elkaar stille tijd te houden en op te trekken. Leuk van teams uit onze gemeente is dat we mensen die we alleen van gezicht kennen opeens veel beter leren kennen. Hermien ken ik het grootste deel van mijn leven al, dus het was leuk om haar ons wereldje te laten zien. Het was een voorrecht om met Jack samen te werken en op te trekken. En daarnaast natuurlijk vooral heel bijzonder om een kijkje te nemen in Esther's bediening (en voor haar natuurlijk andersom). Mooi om haar zo'n outreach te zien leiden, zowel het geestelijke als het organisatorische deel. Zo leerde ik nog weer een hele andere kant van haar kennen, en ook beter inzien wat haar 'werk' nou echt inhoudt, iets wat via de vele skypegesprekken toch moeilijker over te brengen is.

We kregen een stoomcursus oogfunctioneren, oogproblemen en metingen. Daarna konden we in 5 dagen zo'n 450 mensen testen, waarbij zo'n 370 een bril (+/-) of leesbril kregen. Naar velen toe konden we ook iets delen van Gods liefde, met ze bidden en/of een Nieuwe Testament uitdelen. De komende tijd hopen we verschillende mensen die langs geweest zijn voor consulten nog te gaan opzoeken. We geloven dat God door deze outreach echt een nieuwe input in de bediening gegeven heeft.

Eind van de middag konden we het team meenemen in onze bediening, door de verschillende diensten en bezoekjes heen. Fijn om zo aan Esther, Jack en Hermien onze wereld hier te laten zien.


Als knipoog van God kwam een oud vrouwtje, die ik zelf niet kende, en waarvan ik me niet kon herrinneren dat ik haar aan een bril geholpen had, me tijdens een van de consulten een paar rozen brengen. Toen ik de eerste keer (met Esther) in Roemeniƫ was, kreeg ik ook 'zomaar' bloemen. Later ontving ik die vaker als antwoord op gebed tot God om bevestiging of Roemeniƫ echt de plek was die God voor me in gedachten had. Voor mij voelde het alsof het kringetje nu echt rond is en ik ben op de plek die God toen ik kind was al voor me in gedachten had :)