Hoe gaat het in Odoblega?

Wekelijks bezoeken we Georgel in Odoblega. In het voorjaar is zijn moeder, Tantsa overleden, met wie hij samenwoonde. Na haar overlijden heeft hij opnieuw zijn hart aan Jezus toevertrouwd. Vooral in de avonden, als al het werk in de tuin en de bijen klaar is, is zijn eenzaamheid en het gemis aan zijn moeder groot.  Wederzijds genieten we erg van de bezoeken aan hem en ervaren Gods aanwezigheid. Inmiddels bouwen we een vriendschap met hem op, waar we danbaar voor zijn. Zijn broer Mitel, die in de grote stad woont, is er ook regelmatig met zijn familie, om te helpen op het land. Een positief christen, Georgel heeft veel steun aan zijn broer.

Georgel

In juli hebben we in Odoblega een openlucht kinderprogramma gehouden, waar alle kinderen uit het dorpje (ruim 10) naar toe kwamen. Ook met verschillende volwassenen hebben we praatjes kunnen maken. Die avond was er best veel openheid. We hoopten dat wekelijks te kunnen blijven doen, zodat we voor de herfst zo'n continuïteit zouden kunnen geven aan het programma dat de stap daarna klein genoeg is om binnenshuis (bij Georgel) verder te gaan. Zo'n vaart is het nog niet gelopen. Zelf konden we niet altijd, soms was het weer slecht, soms merkten we geslotenheid bij ouders...Tot nu toe zijn we nog wel regelmatig geweest om met de kinderen te spelen en te voetballen. We kijken hoe dit zich verder ontwikkelt.

Een stukje buiten Odoblega, op een afgelegen heuvel, bezoeken we af en toe  een andere bejaarde christenvrouw (die ook Tantsa heet). In de winter en het regenachtige voorjaar was het niet te doen om met een gewone personenauto haar te bereiken. Maar als er geen plassen liggen, trekt onze auto het net om naar haar toe te klimmen.  We mogen niet vertrekken voordat we eerst gegeten hebben, waar vaak heel wat tijd in gaat zitten, omdat de laatste voorbereidingen nog getroffen moeten worden. Daarna is er niet altijd tijd, rust of concentratie om tot een gesprek te komen en samen God te zoeken. Maar stap voor stap, door er vaker te zijn, begint het te lukken. Ze heeft veel lijden meegemaakt, regelmatig ook door toedoen van anderen. Ze worstelt daarin met verbittering maar heeft daar tegelijkertijd ook mooie getuigenissen in hoe God in haar aan het werk is.