donderdag 27 december 2012

Genieten als ouders

We hadden vandaag twee ijverige zoons. Stan heeft griesmeelpap gemaakt, het vuur aangemaakt, gedweild, afgewassen en planken geschuurd (voor bankjes bij de eettafel). Micha hielp met schoonmaken en gaf Elianne eten # toch handig zo'n vakantie :)
Stan wilde vandaag een kleurplaat van Tom (van Jerry) uitprinten. Doorgaans wil Micha er dan een van Jerry. Hij zegt dan: ik ben Micha. Ik ben klein dus wil ik Jerry. Nu zei hij: ik ben Micha. Ik ben groot en ik ben klein en daarom wil ik een aap (kleuren).
Vandaag maakte Elianne haar eerste tekening! Daarna begon ze hem wat te kreuken en te verscheuren, maar toch! #trotse ouders
 

dinsdag 25 december 2012

Kerstgroeten vanuit Roemenie


Kerstliederen zingen in Vanju Mare en Livezile

Zondagmiddag en maandagmiddag stonden helemaal in het teken van kerstliederen zingen bij mensen thuis. Met maarliefst 30 man sterk trokken we zondag Livezile in. Het werd een gezellige middag waarbij we de kinderen die normaal gesproken komen wat beter konden leren kennen. Ook hun thuissituaties werden meer zichtbaar. Het deed ons eens te meer beseffen in wat voor duistere en trieste situatie deze mensen leven. Des te mooier is het dan dat je iets van hoop en licht mag brengen in de vorm van een kerstlied.


Maandagmiddag deden we het nog eens over met de kinderen in Vanju Mare. Opnieuw een succes. Dit keer kregen de 20 kinderen die meewaren snoep en fruit van de mensen waar we zongen. We hopen en bidden dat het iets mag uitwerken in de levens van de mensen waar we geweest zijn. En nu? Lekker vakantie!
 



maandag 24 december 2012

Kerstvieringen van Stan en Micha op school

Elk jaar met kerst hebben de (jongere) kinderen in hun klas een kerstviering. Verkleed dragen ze gedichtjes voor en zingen ze kerstliedjes. Voor Micha was het dit jaar de eerste keer. Bij hem was het vooral de juf die zong en voordroeg; zowel Micha als de meeste andere kinderen vonden het toch wel spannend met alle ouders erbij.  Hoe dan ook, als ouders altijd leuk om mee te maken!
Stan draait z'n hand er niet meer voor om. Kinderen leren zoveel gedichten uit hun hoofd, dat het ze op gegeven moment bijna geen moeite meer kost om te leren. Foto's van Stan volgen nog, de camera begaf het en wordt nu (weer) gerepareerd.











Verbouwing

Het is alweer bijna drie weken terug, maar wel de moeite om nog te vermelden. Vlak voor de kerstdrukte hebben we, met hulp van Gaby's broer, een kamer in de kerk van Livezile geïsoleerd en opgeknapt. De kerk is eigenlijk een huis, bestaande uit drie kamers. De voorste kamer wordt gebruikt als kerkzaal. Een van de twee achterste kamers gebruiken we sinds oktober voor huiswerkbegeleiding/ maaltijden/ kinderprogramma's. Die hebben we nu dus opgeknapt - het zou er in de winter anders echt te koud zijn om hier te verblijven. De laatste kamer volgt hopelijk in de toekomst nog. Hartelijk bedankt mensen van Citylight (pinkstergemeente Alkmaar) voor jullie bijdrage tijdens de Roemenie collecte. We zijn erg blij met jullie betrokkenheid en met het resultaat!!!




Schoenendozen

Als kind hebben we zelf meegedaan om schoenendozen te vullen voor kinderen in armere gebieden. Nu stonden we aan de andere kant van de lijn. Vanuit Duitsland via Timisoara bereikten ons 250 pakketten die we mochten uitdelen. Daarnaast waren we op de school van Stan ook indirect betrokken met het uitdelen van pakketten via een andere organisatie (zie de laatste 4 foto's - als je goed kijkt zie je Stan op de een-na-laatste foto ). Zoals we eerder al schreven lukte het niet om in Livezile op school uit te delen. Daar zijn we langs gezinnen geweest. Verder zijn we wel in veel omliggende afgelegen dorpen geweest op scholen en verder hebben de kinderen in de kerk een pakket gekregen. Het was echt een verrassing voor de kinderen!







Varken

Op het Nos-journaal zagen we dat in Nederland het 'in' is om met kerst wild te eten.
Hier in Roemenie slachten de meeste families op het platteland een varken in december. Zelf hebben we nog geen varken gekocht en geslacht, maar wel op verschillende plekken verschillende stadia van het slachten meegemaakt. Ook hebben we van verschillende kanten heerlijke stukken vlees toegestopt gekregen. Misschien volgend jaar zelf ook?


Gebedsgroep

Elke woensdagavond komen we bij iemand thuis samen (meestal bij Ionuts of bij ons). We praten bij, lezen uit de bijbel, zingen, bidden (voor elkaar) en eten samen. Ook de kinderen zijn erbij. In ons kleine huisje dan ook een drukte van belang. We genieten er erg van. Naast ons team komt Ionela (tot nu toe de enige die 'lid' is van onze kerk) en sinds ruim een maand ook Carmen en Cami. Twee buurvrouwen van elkaar, moeders van twee kinderen die al langer naar het kinderprogramma komen. Leuk om zo ook met hen een vriendschap op te bouwen!








woensdag 19 december 2012

De priester deel 1 en deel 2

De priester in Livezile is niet blij met onze komst, en laat dat weten ook.
Het eerste 'contact' met hem was tijdens de begrafenis van een overgrootmoeder van een gezin waar we contact mee hebben. Tijdens de kerkdienst, geleid door de priester, liet hij niks merken, maar op de begraafplaats zelf zei hij -waar iedereen bij was - tegen Marieke dat ze weg moest gaan, schold haar uit en gaf te kennen dat wij  hun kinderen verpesten.
Een week later kwam Jeroen de priester tegen, die op dat moment met een groepje mannen op straat stond. Jeroen groette hen en de priester begon te dreigen en te schelden. Als we niet zouden stoppen, zou hij ons wat aandoen.
Gisteren gingen we naar de school om kerstcadeaus uit te delen. (Velen van jullie kennen die wel, de bekende schoenendozen). Terwijl we met de directrice praatten, die er blij mee was, kwam de priester de gang in (hij geeft Godsdienstles) en begon te schelden, te duwen, te dreigen dat hij ons dood zou maken etc. Hij gaf aan dat hij de kinderen gedoopt heeft en we ons niet met hun kinderen moeten bemoeien. De directrice en andere aanwezigen gingen er niet tegen in ze vroegen ons (toen de priester weg was) om later weer terug te komen.
We hebben daarna nog met de burgemeester gepraat (die zelf orthodox is, maar wel de dingen toejuicht die we hier doen) en kwamen tot de conclusie dat het zo niet verantwoord is om de cadeaus uit te delen. Ook hij heeft nog met de priester gepraat. Vrijdag gaan we weer naar Livezile toe voor ons wekelijkse kinderprogramma/ huiswerkbegeleiding. Het idee is nu om de gezinnen uit het dorp persoonlijk te bezoeken met de cadeaus. We zullen kijken of dat lukt en hoe de sfeer is. We hebben veel wijsheid nodig met elkaar hoe hier verder mee om te gaan. Al een aanklacht indienen (de burgemeester heeft gevraagd of we nog willen wachten om het hogerop, d.w.z. buiten Livezile te zoeken) of toch afwachten? En zoja, gaan we dan naar de meerderen van deze priester, of naar de politie? Mary heeft het hele gebeuren (stiekem) gefilmd, dat hebben we achter de hand. In elk geval bidden we veel voor deze priester, die, wat we van veel anderen horen, een dronkaard is en volgens hun 'slecht' is. Wordt vervolgd...

Wat we nog vergaten te vertellen, was dat ook de kinderen onder druk gezet worden door de priester. De kinderen die komen worden tijdens godsdienstles persoonlijk toegesproken. Als ze blijven komen, krijgen ze een onvoldoende voor religie. Ook op de dag van de begrafenis zei de priester tegen de achterkleinkinderen (en hun moeder) van de overleden overgrootoma dat ze geen snoepjes meer zouden krijgen als ze zouden blijven komen naar ons. De groep kinderen die bij ons komt trekt zich er niet zoveel van aan, maar er zijn andere kinderen die incidenteel kwamen en nu ons niet meer durven aankijken als we ze tegenkomen. Tijdens de bijeenkomst vrijdag hebben we de kinderen verteld dat ze vrij zijn om te komen naar ons, maar ook vrij zijn om niet te komen. Dat wij verder niets tegen de priester hebben; gewoon door gaan met waar we mee bezig zijn, maar ook niet bang zijn.

Vrijdag zijn we langs veel gezinnen persoonlijk geweest om de kerstcadeaus uit te delen, dit gebeurde in alle rust. Zondag was feestelijk, toen gingen we met een groep van 25 man (kinderen, tieners en ons als team) langs veel gezinnen om aan de poort kerstliederen te zingen. Foto's volgen hier nog van! Ook dit ging weer in alle rust. We zagen de priester op een afstand, maar hij is niet naar ons toegekomen.

maandag 17 december 2012

Zomaar een maandag









Kerstfeest in Livezile

Omdat we zondag de 23e met de kinderen langs de deuren gaan om kerstliedjes te zingen (een superleuke Roemeense traditie), hadden we gisteren al de kerstviering. De burgemeester had voor ons de armste gezinnen uitgenodigd om het kerstfeest met ons mee te vieren en de meesten waren inderdaad gekomen. De laatste weken komen er - naast de vaste club kinderen - ook een aantal tieners en volwassenen naar de diensten. Dus de kerk zat vol! Van te voren even gesproken met de 6 jarige Corni. Haar moeder is sinds een paar weken in Nederland. We vroegen haar of ze al wat van haar gehoord had. Nee dus. We bidden veel voor haar moeder, en hopen dat ze niet in de prostitutie is beland. De dienst zelf was een feest.  Het blijft een voorrecht om te vertellen over Jezus. We vonden het zelf vooral bijzonder dat we Gods aanwezigheid zo merkten tijdens de dienst. De maaltijd na afloop ging er goed in, De kerstkado's aan het eind waren een echte verrassing, de kinderen hadden dit niet zien aankomen! De volwassenen gingen naar huis met een zak vol kleren.